Parkbossen

In Oldeberkoop liggen drie prachtige parkbossen: het Koepelbosch, het Molenbos en het Sterrenbos. Bij het Koepelbosch ligt een mooi hertenkamp. Deze bossen zijn zowel wandelend als fietsend goed te bereiken.

 

 

Koepelbosch en Hertenkamp

Het Koepelbosch, wat rond 1826 is aangelegd in opdracht van Jan Albert Willinge, is een parkbos wat in Engelse landschapsstijl is aangelegd. Het ontwerp van dit parkbos word momenteel toegeschreven aan de bekende Nederlanse ontwerper L.P. Roodbaard. Ook de Biezejaegersbrink aan de noordkant van de N351, destijds een zandpad, behoorde tot het parkbos. Het parkbos bestond uit open weiden, grote vijvers met lange doorzichten en dichte hakhoutbosjes. Door het park slingerden paden. Langs deze paden stonden veel eiken en verspreid in het park stonden mooie boomgroepen. In 2013 – 2015 is het Koepelbosch opgeknapt, waarbij geprobeerd is zo dicht mogelijk bij de oude, historische inrichting van het parkbos te komen. Daarbij zijn onder meer bruggetjes en waterpartijen hersteld evenals oorspronkelijke open ruimtes en vroegere zichtlijnen.

Het Koepelbosch en de Biezejaegersbrink maakten tot 1963 deel uit van de omvangrijke bezittingen van de familie Willinge Prins. Deze grootgrondbezitters bezaten in en rondom Oldeberkoop bijna alle grond. De familie woonde in huize Vredewoud, naast de kerk in Oldeberkoop. Rondom Oldeberkoop is door toedoen van de familie Willinge een arcadisch (landelijk-idyllisch) landschap ontstaan. Het dorp en het omliggend gebied kunnen worden gezien als een groot landgoed. Het parkbos is door de familie Willinge altijd betiteld als het bos van Vredewoud.

 

Molenbos

Het Molenbos, ook een fraai parkbos in de Engelse landschapsstijl, is tussen 1820 en 1830 aangelegd, ook in opdracht van J.A. Willinge (1760 – 1839), geboren en getogen in Oldeberkoop. Hij was rechter, lid van Gedeputeerde Staten van Friesland en van 1815 tot 1839 Grietman van Ooststellingwerf. De naam van het bos verwijst naar de korenmolen die aan de Molenhoek stond. Nadat door de aanplant van het bos de molen de wind uit de zeilen werd genomen, is de molen in 1830 afgebroken.

De Engelse landschapsstijl kwam in het midden van de 18e eeuw in de mode. Begin 1800 is in Leeuwarden de Prinsentuin in deze stijl aangelegd. De heer Willinge heeft het Molenbos in dezelfde stijl laten aanleggen. Kenmerkend zijn de slingerpaden, de met elkaar verbonden vijverpartijen, de niveauverschillen en de voorkeur voor inheemse loofbomen zoals de beuk en de eik, met hier en daar taxus en rhododendron voor de kleur. Naast de genoemde inheemse bomen komen in het Molenbos ook struiken als hulst, lijsterbes en braam voor. Verder groeien er typische bosplanten, zoals de blauwe bosbes, lelietje-van-dalen, dalkruid en salomonszegel. Deze variatie maakt dat het Molenbos een grote natuurwaarde heeft. Het bos wordt als wandelgebied gebruikt.

In 2003 – 2004 is het bos opgeknapt, waarbij de oude stijl en structuur is gehandhaafd. Er is achterstallig onderhoud gepleegd en er zijn jonge bomen geplant. Tevens zijn de waterpartijen geschoond en zijn nieuwe loopbruggetjes geplaatst. Het staat niet vast dat het ontwerp van dit bos ook aan Roodbaard kan worden toegeschreven, maar omdat het Molenbos in dezelfde periode is aangelegd als het Koepelbosch en de opdrachtgever voor beide bossen J.A. Willinge was, is het Molenbos wellicht ook door Roodbaard ontworpen. Het Molenbos ligt aan de noordwestkant van Oldeberkoop, nabij De Uutwiek